Jak mówić do osób w żałobie? Praktyczne wskazówki

Każda śmierć bliskiej osoby jest dotkliwa i każdy przeżywa żałobę w bardzo indywidualny sposób. Jedni zamykają się w sobie i odcinają od świata, drudzy chętnie uczestniczą w życiu społecznym, by nie czuć się samotni. Bez względu jednak na sposób radzenia sobie ze śmiercią, takie osoby cierpią. Dlatego warto wiedzieć, jak z nimi rozmawiać.

Jak rozmawiać z osobą w żałobie, a czego unikać?

Bądźmy obok, gotowi do pomocy i rozmowy. Często osoby w żałobie potrzebują towarzystwa, ale nie wiedzą, jak o nie poprosić, bo nie chcą swoim cierpieniem obarczać innych. Dlatego nie unikajmy spotkań ani rozmów o zmarłym, bo to może być bardzo potrzebne danej osobie, nawet jeśli temat zmarłego jest poruszany kilka miesięcy czy lat po jego śmierci.

Najprostsze czynności w pierwszym okresie żałoby często są niemożliwe do wykonania dla żałobnika. Pamiętajmy więc, że możemy go wesprzeć, oferując mu pomoc w codziennych czynnościach, zakupach, gotowaniu, a nawet w zorganizowaniu pogrzebu, zwłaszcza, jeżeli jest to pogrzeb z kremacją, która bywa szczególnie trudna dla rodziny.

Oto kilka przykładów zdań, które warto powiedzieć i których należy unikać:

 

Nie: Daj znać, jeśli będziesz potrzebować towarzystwa

Tak: Pamiętaj, że jestem obok. Będę do Ciebie dzwonić

 

Nie: Bóg tak chciał/Przynajmniej się nie męczy/Tam mu będzie lepiej

Tak: Nie mogę sobie wyobrazić jakie to dla Ciebie trudne, ale jestem przy Tobie

 

Nie: Daj znać, jeśli będziesz czegoś potrzebować.

Tak: Czy jest coś, w czym mogę Ci pomóc?

 

Nie: Weź się w garść/ Masz dla kogo żyć/ Nie ma co rozpamiętywać, trzeba żyć dalej

Tak: Zawsze możemy porozmawiać o nim/niej i powspominać.

 

Nie: Przynajmniej przeżył/-a swoje, dożyła starości/ żyła pełnią życia

Tak: Mogę się tylko domyślać, jak cierpisz. Pamiętaj, że zawsze możesz ze mną o nim/niej porozmawiać.